najaar 2019 Nicht nur Bach! Muziek van Kuhnau, Bach en Graupner
| Johann Sebastian Bach |
Mache dich, mein Geist, bereit BWV 115 |
| Nun komm, der Heiden Heiland BWV 62 |
| Johann Kuhnau |
Gott sei mir gnädig |
| Christoph Graupner |
Tut Busse und lasse sich ein jeglicher taufen GWV 1104/34 |
solisten:
| sopraan | Paulien van der Werff |
| alt | Netty Otter |
| tenor | Henk Gunneman |
| bas | Robbert Muuse |
| |
| dirigent | Benjamin Bakker |
| zaterdag 9 november 20:15 | Lutherse Kerk, Groningen |
| zondag 10 november 15:00 | Grote Kerk, Veenhuizen |
Nicht nur Bach! Muziek van Kuhnau, Bach en Graupner
Op onze speurtocht door de Duitse Barok – tijdens de laatste concerten voerden we de prachtige maar onbekende Johannes Passion van de vergeten
componisten Georg Gebel uit – stuitten we op een volgend fenomeen: Christoph Graupner.
Tijdgenoot van Bach en zelfs even Bachs concurrent bij de aanstelling als cantor van de Thomaskirche in Leipzig.
Eerste keuze was Telemann, maar Telemann koos eieren voor zijn geld en vertrok met de verhoging van zijn marktwaarde naar Hamburg.
Toen waren alle ogen gericht op Christoph Graupner, leerling van Johann Kuhnau, de toen net overleden cantor van de Thomaskirche.
Graupner was immens populair in Darmstadt en mocht waarschijnlijk om die reden van zijn broodheer, Landgraaf Ernst Ludwig von Hessen-Darmstadt, niet vertrekken.
Alsof we het hier over de transfers van voetballers hebben!
Dan maar Bach, moeten ze in Leipzig gedacht hebben.
De rest is geschiedenis.
Het Noordelijk Bach Consort voert vier prachtige cantates voor de adventsperiode uit van drie componisten die om verschillende redenen nauw met
elkaar verbonden waren: Kuhnau als muzikale vader, Bach en Graupner.
De populariteit van de een en de onbekendheid van de ander berusten voor een groot deel op toeval, zoals zoveel gebeurtenissen in de geschiedenis
op toeval berusten.
Graupners muzikale productie was ongeveer drie keer zo hoog als die van Bach.
Graupner was vooruitstrevend, origineel, hij had fantastische musici in Darmstadt en een muzikaal getalenteerde broodheer, die zich overigens liet
gelden als het om smaak en stijl ging.
Bachs leven was niet makkelijk; hij was als mens niet makkelijk, regelmatig gezeur met de leiding van de Thomaskirche, hij was eigenzinnig, verloor
veel kinderen, maar één van zijn kinderen, Carl Philipp Emanuel, zorgde ervoor – en dat was uitzonderlijk voor die tijd – dat zijn muziek levend
gehouden werd, in tegenstelling tot Graupners muziek die voor eeuwen verdween in een archief.
Was dat dan het verschil?
Kom luisteren en oordeel zelf.
voorjaar 2020 Ein Lämmlein
| Gottfried August Homilius |
Oratorium 'Ein Lämmlein geht und trägt die Schuld' |
| Michael Praetorius |
Motet 'O Lamm Gottes unschuldig' (onder voorbehoud) |
| Jacobus Gallus |
Motet 'Ecce quomodo moritur' (onder voorbehoud) |
solisten:
| sopraan | Lauren Armishaw |
| countertenor | Gerben van der Werf |
| tenor | Edward Leach |
| bas | Jussi Lehtipuu |
| zaterdag 21 maart 20:15 | Lutherse Kerk, Groningen |
| zondag 22 maart 15:00 | Hippolytuskerk, Middelstum |
Onze zoektocht door het landschap van de Duitse barok gaat verder.
Gottfried August Homilius (1714-1785) was de sterleerling van Bach en misschien wel een van de allerbeste organisten ooit.
Na zijn opleiding in Leipzig kwam hij in Dresden terecht.
Daar werd hij organist en uiteindelijk cantor en muzikaal directeur van de Kreuzkirche, Sophienkirche en Frauenkirche.
In zijn tijd was hij ongekend populair.
Zelfs tot ver in de 19de eeuw werd zijn muziek uitgevoerd.
Toen werd het stil.
Op het programma staat het niet of nauwelijks uitgevoerde Ein Lämmlein geht und trägt die Schuld.
Geen ‘passion’, maar een oratorium waarin de emoties soms hoog oplopen, geheel in lijn met de toentertijd heersende stijl: de Empfindsamkeit.
Dit werk wordt omlijst door twee motetten, van een wat oudere landgenoot van Homilius,
Michael Praetorius (1571-1621) en de Sloveense componist en monnik Jacobus Gallus (1550-1591).
